Aktualności

Zwieńczeniem naszego udziału w tym ogólnopolskim programie edukacyjnym była realizacja gry terenowej pod nazwą „Modrzak”, opracowanej oczywiście przez naszą młodzież. Została przygotowana dla uczniów klas siódmych szkół podstawowych. Udział w niej wzięło 25 siódmoklasistów z SP 3 we Włodawie. Gra składała się z trzech etapów. W pierwszym młodzież została podzielona na pięć grup i każdej nadano żydowską nazwę. Następnie uczniowie otrzymali mapę Włodawy i musieli odnaleźć siedem punktów „żydowskich” znajdujących się w różnych częściach miasta. Po odnalezieniu każdego z punktów mieli pięć minut na przeanalizowanie informacji o danym miejscu i udzielenie odpowiedzi na zadane pytania. Za każdą poprawną odpowiedź grupa otrzymywała dwa punkty.

Kolejny etap odbył się na warsztatach Zespołu Szkół Zawodowych Nr 1 i II Liceum Ogólnokształcącego. Na ścianach korytarza rozwieszone zostały plansze z definicjami żydowskich terminów i pojęć. Młodzież miała siedem minut na przeanalizowanie wszystkich i zapamiętanie jak największej liczby tych wyrażeń. Następnie grupy otrzymały koperty z wypisanymi na karteczkach definicjami oraz terminami i musiały je prawidłowo połączyć, za co otrzymały kolejne punkty. W ramach trzeciego etapu przeprowadzono quiz wiedzy. Na tablicy multimedialnej wyświetlone zostały pytania, na które uczestnicy musieli udzielić pisemnych odpowiedzi.

– Celem gry w ramach edukacji rówieśniczej było przybliżenie naszym młodszym koleżankom i kolegom dziejów społeczności Żydowskiej we Włodawie i upamiętnienie Żydów mieszkających niegdyś na terenie naszego miasta – podsumowują Modrzacy.

Mł.chor. Beata Demczuk z placówki Straży Granicznej we Włodawie odwiedziła dzisiaj (14 stycznia) naszą szkołę. Przeprowadziła zajęcia prewencyjne z uczniami klasy II i III liceum o profilu wojskowym.

– Chcę opowiedzieć wam o handlu ludźmi. To nie jest tylko prostytucja. Jest to bardzo szerokie pojęcie. To też dzielenie ludzi na narządy, zmuszanie ich do pracy niewolniczej – mówiła funkcjonariuszka.

Przestrzegała Modrzaków, aby nie wspierali finansowo osób, które siedzą przy ulicy i żebrzą o pieniądze. – Nie zbierają ich dla siebie. Zmuszane są do żebractwa i mają wyznaczoną minimalną kwotę, jaką muszą zebrać w ciągu dnia. Jeśli chcecie im pomóc, możecie dać im coś do jedzenia, ale nigdy pieniądze, bo wspieracie tych, którzy w nielegalny sposób czerpią z tego korzyści. Zazwyczaj też kobieta i siedzące przy niej dziecko są dla siebie obce. Dziecko na dzień zabierane jest matce, przekazywane do pary innej kobiecie, aby rodzina nie uciekła, a do matki wraca dopiero wieczorem – relacjonowała mł.chor. Beata Demczuk.